O prawej i lewej półkuli mózgu

🧠 Prawa i lewa półkula nieznacznie różnią się od siebie pod względem swoich funkcji. W zależności od tego, na co zwracają uwagę nasze zmysły, o czym myślimy lub co chcemy zrobić, możemy w większym zakresie korzystać z jednej lub drugiej półkuli.

🧠 System szkolnictwa oraz pędzący do przodu świat, wymaga od młodego człowieka szybkiego ukierunkowania się na wybraną dziedzinę. Wtłacza wiedzę, która choć potrzebna, stymuluje w większym zakresie lewą półkulę. W nauce języków w większym zakresie korzystamy z ośrodków mowy lewej półkuli, zaniedbując ośrodki mowy prawej półkuli, która pozwoli lepiej rozpoznawać akcenty i drobiazgi decydujące o łatwiejszej ich nauce. Z kolei kontrola nad tym jakie bodźce zaprzątają umysł dziecka, wymaga możliwie sprawnej półkuli prawej. Jest to niezwykle istotne właśnie dziś, kiedy dzieci bombardowane są informacjami i bodźcami z każdej strony. Rozwój dziecka należy wspomagać i kontrolować od najmłodszych lat, ponieważ mózg jest wtedy niezwykle plastyczny. Rodzaj bodźców i środowisko stanowią decydujące elementy w ukierunkowanym rozwoju mózgu. Dziecko staje się tym, czym jest obdarzane i otaczane, ponieważ geny nie determinują tego jakimi ludźmi będziemy.

🧠 Stymulując konkretne rejony mózgu utrwalamy specyficzne połączenia, które wzmocnione, zostają z nami na dłużej. Dzięki temu z łatwością i przyjemnością w przyszłości, właśnie te bodźce będą przez nas preferowane. Jeśli zaniedbamy rozwój jakiejś funkcji, jej wykształcenie w przyszłości będzie zdecydowanie trudniejsze, a co za tym idzie – mniej przyjemne. Prezentowanie dziecku nowych, ciekawych bodźców, otworzy je na nowe możliwości, będzie mogło dokonać wyboru czy właśnie w ten sposób chce patrzeć na świat. Oddajemy dziecku wolność, by kształtowało się zgodnie ze swoimi predyspozycjami. Zatem dbając o rozwój nie tylko lewej półkuli, ale również prawej, możemy usprawnić szybkość i jakość myślenia, operowanie tym co dostarcza nam system szkolnictwa. Wykształcamy bardziej jakościowe połączenia między półkulami, zwiększając gęstość spoidła wielkiego. Wynikiem odpowiedniej stymulacji, będzie rozwój dziecka oferujący szeroki wachlarz możliwości. Dziecko może nie pamiętać procesu nauki, ponieważ hipokamp, odpowiedzialny za kodowanie pamięci długotrwałej, zwłaszcza epizodycznej, obrazowej, wykształca się dopiero około 2 roku życia. Niemniej pamiętać będzie mózg, który zachowa neurony i wytworzy połączenia między nimi, zgodnie z tym co dziecku oferuje świat. Z takim narzędziem młody człowiek ruszy na jego podbój. W naszych rękach jest wyposażenie dzieci w najlepszy możliwy sprzęt. 

Ciekawostki:

Dysponujemy różnymi rodzajami inteligencji. Może to być inteligencja emocjonalna, logiczno – matematyczna, muzyczna, językowa, przestrzenna, ruchowa, interpersonalna, intrapersonalna. Harmonijny rozwój człowieka możliwy jest dzięki rozwijaniu każdego rodzaju inteligencji. 

Mózg, choć stanowi zaledwie 2% masy ciała, wykorzystuje aż 20% energii dostarczanej z pokarmem. 

Mózg nie jest zdolny do odczuwania bólu, ponieważ nie posiada na swojej powierzchni receptorów czuciowych. 

Okres rozwojowy dziecka do 4 roku życia jest krytycznym, ponieważ dochodzi do utrwalenia najważniejszych połączeń nerwowych, decydujących o preferencjach i dyspozycjach dziecka. Choć mózg pozostaje w stanie rozwoju i rozbudowy do 35 roku życia, pierwsze 4 lata są najważniejsze. 

Najtrwalej zapamiętujemy wydarzenia i informacje w połączeniu z emocją.

Ludzki mózg składa się w około 50% z tłuszczu, który jest kluczowy dla prawidłowego działania układu nerwowego. Tłuszcz ten umożliwia podtrzymywanie, odżywianie i ochronę neuronów. 

Rozwój dziecka jest niezwykle plastyczny i dynamiczny, ze względu na fakt, że komórki mielinowe (zbudowane z tłuszczu), dopiero oplatają się i układają wokół neuronów, w zależności od rodzaju stymulacji.